Jaspis w szpitalu, Runa Nefryt - ciąg dalszy

O maluchach, skąd się wzięły i mnie - tutaj: http://kociki-abigail.blogspot.com/2019/07/bezimienne-bezdomne-spod-mostu.html

W domu kotki trafiły do klatki kenelowej, ale jak już pisałam w poprzednim poście, szybko się z niej uwolniły. Przeniosłam więc całą ferajnę do mojego pokoju i zabezpieczyłam klatkę, by się z niej wyjść nie dało ;)..., ale szybko wypuściłam je na pokój.

(Runa i Jaspis)

(Runa)

(Jaspisek)

(Nefryt)

Maluchy się od razu zadomowiły :). Są wesołe i bardzo łakome ;)...

Okazało się, że każdy jest pieszczochem... Cała trójka kuwetkowa, choć początkowo dosypałam im ziemi do kuwety, by zaskoczyły. Niestety już w piątek wieczorem zaobserwowałam dziwne zachowanie Jaspiska... Chodził od kuwety do kuwety, ale ewidentne nie umiał się wysikać. Było już za późno na wizytę u wet, więc z dużym niepokojem doczekałam do rana i pojechałam do przychodni, gdzie leczyłam Mirmiłka.
Doktora Bada nie było, ale pani, która nas przyjęła Jaspisa pooglądała, stwierdziła dużą opuchliznę narządów (odbyt), siusiak był w zasadzie zupełnie ukryty... Wycisnęła / odsikała kotka, bo czas był najwyższy, podała leki, przepisała na niedzielę i wróciliśmy do domu. Jaspis jednak do wieczora się nie wysikał. Lecznica, w której byłam rano zamknięta, telefon głuchy... Zadzwoniłam więc do zaprzyjaźnionej z Braćmi Mniejszymi weterynarz - Pani Katarzyny Berezowskiej z przychodni "Cztery łapy", a ona przyjęła nas wieczorem. Jeszcze raz wycisnęła Jaspisa, pokazała jak to robić, żebyśmy w domu mu też mogli pomóc.
Jaspis generalnie zachowywał się jak kociak ;) bardzo wesoły, kochany kot, który nie przejawia oznak choroby, poza bezskutecznymi podejściami do wysikania się. Niestety moje próby pomocy mu okazały się daremne... Kilka kropel to zdecydowanie za mało :(... Kiedy w niedzielę pojawiła się krew przy odbycie, a Jaspis zostawiał przy każdym siadzie kupkowaty ślad, po konsultacji z weterynarz, wieczorem zawiozłam kotka do niej do szpitalika.

Trochę czekaliśmy, bo akurat przed nami przyjechał piesek z wypadku ze złamaną łapką... Jaspis tulił się do mnie, nie chciał siedzieć sam w kontenerze.
Pani Doktor uznała, że krew bierze się z parcia na pęcherz, jednocześnie na odbyt. Zrobiła też serię zdjęć rentgena ze względu na charakterystyczny układ ogona u Jaspiska, który jest w poziomie jakieś dwa centymetry, a później zwisa... Zdjęcia nie wykazały żadnych urazów, typu złamania.

Tak więc od niedzieli wieczorem Jaspisek jest w szpitalu, regularnie odsikiwany, podawane są mu leki. Z dnia na dzień jest lepiej. Po dzisiejszej nocy znaczący postęp, dużo więcej sików w kontenerze - prawdopodobnie sam się wysikał trochę, choć pęcherz rano i tak był pełny. Ogonek też ciut lepiej. Niestety ślady kupy jakiś czas będą się pojawiały, gdyż Jaspis sam się wypróżnia, ale nie do końca... Ostatnie "zamknięcie" najwyraźniej nie działa...

Jutro po niego pojadę, ufam, że zabiorę do domu i że kolejna doba przyniesie jeszcze poprawę. Będę musiała nauczyć się skutecznie mu pomagać, gdyby taka pomoc okazała się nadal potrzebna...
Trzymajcie proszę kciuki!!!

Pozostałe dwa kotki mają się cudownie :)! Są rozkoszne, radosne, pełne energii, mają niesamowite apetyty i żadnych problemów ;) - no może jeszcze ciut luźna kupa - pewnie po odrobaczeniu...

Widać, że rosną z nich bardzo nakolankowe koty :D.
Szukamy im domu!!!