Urwis i piłka

Urwisek nauczył się biegać za piłką :)

Łapie ją:

I zwykle się z nią tarza :), do góry brzuchem, ale czasem odbija:
(w domu kulki różnego rodzaju zawsze "podaje dalej" :) )

A czasem z nią leży :), dumny jak paw:

.

Będzie deszcz?

:)

 

 

.

Słonecznie

Aby przywrócić równowagę (bo to w końcu nie jest blog o wężach... :) ),
kilka zdjęć głównych bohaterów:

Anielska cierpliwość Szimi :)

Urwisek niezrażony i tak lubi się poprzytulać,
albo przynajmniej poleżeć obok.

I portret podwójny z przymrużeniem (jednej pary) oczu.... ;)

.

Sylwia

W naszym domku pojawiła się Sylwia... Wyczekana przez Michała i Jego własna.

Dostała własne terrarium (to to po prawej), do którego ściankę Misiek wykonał prawie sam :)... (zresztą ściankę gipsową dla Kajtka też wykonał prawie sam, ale bardziej prawie, niż przy styropianowo-piaskowej ściance dla Sylwi).

Nie powiem, Sylwia mi się podoba :).

Jest co prawda trochę gruba (zwłaszcza w porównania z wąskim Kajetanem),
ale mordkę ma całkiem misiaczkowatą.

.

Fuj, pluj odcinek 5 - ostatni

Wczoraj skończyliśmy podawanie tabletek. Ufff!!!

Na szczęście widok takiego zaślinionego Kota, dzięki opanowaniu Sztuki Podawania Tabletek przez K. był nam dany w ciągu ostatnich dwóch dni już tylko raz... :))).
Tak, czy inaczej, dobrze, że mamy to już za sobą... 
.

Fuj, pluj odcinek 4

Poważnie zastanawiam się nad tym, czy nie odstawić tabletek...

Czy brak stresu spowodowanego przymusem połykania świństwa (15 minut ślinienia.... i wyraźny "ból") u kota naszego o zerowej agresji, może zrekompensować ewentualne skutki przerwania kuracji antybiotykowej???

.

Fuj, pluj odcinek 3...

Wieczorna próba zakończyła się totalnym fiaskiem... Moja nadzieja okazała się przed wczesna. Urwis cały zaśliniony zaszył się na ogrodzie. Po wypluciu tabletki próbowałam mu podać strzykawką - większość zawiesiny wylądowała na kocim pysku, podłodze i co tam było po drodze...
.

Fuj, pluj odcinek 2

Wydawało się sensowne podać Urwisowi tabletkę obtoczoną masłem (pomysł zaczerpnięty z jakiegoś kociego forum). Wcześniej dokładnie przeanalizowałam instrukcję w Kociej dolinie :PODAWANIE TABLETKI. Niestety masło klei się nie tylko do tabletki, ale i do palców... W pierwszych trzech próbach pomagał K.. Za pierwszym razem tabletka została na palcu. Za drugim razem również. Za trzecim Urwis wypluł ją bokiem, niestety już bez masła i zaczął się okropnie ślinić... - poczuł smak. Smak jest obrzydliwy - próbowałam dzisiaj kruszków powstałych po przecięciu tabletki na pół - a na języku pozostaje na długo nieprzyjemny posmak. Śliniący się Urwis zwiał... K. dał za wygraną. Zawołałam młodszego domownika i z tabletką na palcu (już bez masła) udałam się na poszukiwanie Kota. Dopadliśmy go u Misia w pokoju. Połknął. Myślałam, że się rozpłaczę. Połykał długo... długo "smakował" to świństwo. Obślinił pół domu... Biedny...
Dzisiaj rano, po tym, jak odkryłam przyczynę ślinienia się, a więc gorzki smak antybiotyku, postanowiłam jeszcze raz spróbować z masłem. I... Udało się!!!
Co prawda też nie od razu, bo znów mi tabletka na palcu została, zamiast w pyszczku, ale za drugim razem już tak. I sądząc po tym, że ślinotoku nie było wcale, a Kot wylizywał w charakterystyczny sposób futerko - zdążył poczuć jedynie masło. Uff!!!!
Dostał kawałeczek szyneczki i poszedł pozwiedzać teren przed domem.
A ja nabrałam odrobiny nadziei... :)

.

Fuj, pluj

Jestem załamana... Jak ja mam podać Urwisowi tę tabletkę??? Ona jest obrzydliwa w smaku... Dzisiaj mi się udało 3/4 z pół przemycić w jedzeniu, a 1/4 w śmietance, ale efekt jest taki, że więcej jedzenia Kot nie tknął, a do śmietany to chyba będzie miał obrzydzenie przez miesiąc... :(((.
Może mu ją w maśle obtoczyć, żeby nie czuł smaku, przy przełykaniu? - jak już zacznę mu podować wprost dopyszczkowo, a chyba nie mam wyjścia, jeśli nie chcę aby Urwis przestał jeść wogóle. U wet-a wczoraj przełknął od razu, a ślinił się przez następne 10 minut. Fuj! Jakie to musi być niesmaczne.... Żal mi go bardzo.
K. mówi, że gorzej jak z dzieckiem, ale dzieciom podaje się leki posłodzone, w syropkach, smaczne, a i tak są takie co wypluwają i ślinią się gorzej niż nasz Kot.
Ech........ Żal mi go bardzo...
W dodatku Kot wcale nie wygląda na chorego... Ten pierwszyk zastrzyk i lakcid (który zjadał wymieszany z rybką) pomogły i jakoś nie mam wewnętrznego przekonania, że MUSZĘ! mu ten antybiotyk podać... A to niestety niezbyt dobrze wpływa na determinację w podawaniu.
Może nie potrzebnie spanikowałam i jechałam z nim we wtorek do tego wet-a? No, ale lało się z niego po każdym posiłku... A Pani Doktor lubi dmuchać na zimne... Mam nadzieję, że nie jest z tych lekarzy, jak interniści co to na chrypkę antybiotyki przepisują...

.

Zmiany w diecie...?

Urwis spał dzisiaj ze mną, w nogach, ale jednak :)... Dawno nie przychodził, z reguły śpi na podłodze w pokoju K. pod obrotowym krzesłem..
Rano znalazłam w kuwecie niezbyt ładnie pachnącą niespodziankę... Zdziwiłam się, bo tego też Urwis dawno nie robił. W każdym razie nie w domu... Widać było, że kupka jest luźna. Po śniadaniu znów był w toalecie (tym razem na ogrodzie), a po powrocie z pracy w kuwecie znalazłam kolejną kupkę, trochę tylko gęściejszą od wody... Upominał się o jedzenie, więc mu dałam, ale niestety skończyło się poraz kolejny zakopywaniem na ogrodzie. Telefon do wet-a i pojechaliśmy. Urwisior dostał zastrzyk(i - dwa), pastę do pyszczka i tabletki do wzięcia w domu... Właściwie to taka wielka TABLETA (średnia ze 2 cm.), której mam dać 1/4 też jeszcze w kawałkach.
Nie bardzo wiem, jak się do tego zabrać, a Pani Doktor mówi, że jeszcze co najmniej 3 dni podawania tych tabletek 2 razy dziennie. Jak ja się tego nauczę?
 Jestem zmartwiona, bo Kociamber miał dodatkowo podwyższąną temperaturę, a najwyraźniej przyczyną tych problemów jest mokra karma..., no i burza, a właściwie kilka burz, które wczoraj przechodziły nad Beskidami. Niestety Urwis nie umie zjeść całej saszetki na raz. Dostaje ją w dwóch, trzech, a czasem nawet czterech porcjach, więc zdarza się, że otwarta jest przez pół dnia (raczej nie dłużej). Ta wczorajsza też nie leżała ani w szafce, ani w misce dłużej niż kilka godzin...

W związku z tym dzisiaj tylko sucha, a od mokrej spróbujemy się powoli odzwyczajać.

Jakby było mało, Szimiorka też coś nie bardzo, od rana, odkąd zjadła swoją porcję "psiej kiełbasy" co jakiś czas (od południa już ze 4 razy) wymiotuje małymi porcjami. Mam nadzieję, że jutro nie trzeba będzie jechać do wet-a z dwójką...

.

Nowości...

Michał szykuje drugie terrarium... tym razem Pyton Królewski...
Ale póki co słodki łepek Kajtusia:

I Kajutuś prawie w całości... :)

.

To coś

Maine Coony mają TO COŚ. Na szczęście Syberyjczyki też mają TO COŚ - chociaż jest to co innego :))))

Piękną grzywę z tyłu:

Piękną grzywę z przodu:

Pełne uzębienie:

No i wąsy!!! :)

 

 

ps. wszystkie zdjęcia w tym wpisie oraz zdjęcia Albiego są zrobione przez Michała... :)
. 

W odwiedziny

byliśmy wczoraj. Kot - Albii jest właśnie TYM KOTEM, którego Michał bardzo, ale to bardzo chciał mieć. Zakochał się. W Maine Coonach.

 

  

 

.