Kociaki słodziaki - może ktoś potrzebuje przyszłej behawiorystki?

No bo jest tak, że robię ten kurs, o którym pisałam już jakiś czas temu i w którym mi pomagaliście wypełniając ankietę. Pracę napisałam i gdy tylko kurs skończę na pewno ją tu pokażę.

Ale póki co mam do napisania kolejną. Opartą na faktach, że się tak wyrażę.
Chodzi o to by komuś pomóc.
Trzeba znaleźć kota z problemem związanym z treningiem czystości - czyli załatwiającego się nie tam gdzie powinien. No i trzeba takiemu kotu spróbować pomóc.
Problem w tym, że nie znam nikogo, kto miałby problem. Właściwie to się cieszę. Jedyny minus jest taki, że nie skończę kursu jeśli tej części nie zrealizuję.

Ostatecznie mogłabym spróbować opisać przypadek własnego Kota Urwisa. Po powrocie z tygodniowego wyjazdu, podczas którego koty pozostawały pod opieką syna, zastałam dokumentnie zlaną i poczerniałą podłogę obok kuwety.

Latorośl problemu nie zauważył, i tylko pierwszego dnia zgłosił, że Urwisek nasikał obok, a on to wyczyścił. Pozostałych razy nie zauważył i nie wyczyścił (pewnie niespodzianka zdążyła wsiąknąć w parkiet i/lub wyschnąć). Dziecko nastoletnie, wiadomo, ma ograniczone pole widzenia, więc się nie dziwię. Po powrocie, po pierwsze wrócił do normy tryb kociego życia (nieco zaburzony podczas naszej nieobecności ze względu na późniejsze wstawanie Młodego), została przestawiona kuweta i położony dywanik (to raczej w celu ochrony parkietu) i pilnowane było czyszczenie kuwety na bieżąco, bo wiadomo - Urwis to czyścioch i do brudnej nie sika...

Następnie, w celu zabezpieczenia parkietu na przyszłość, ale także w celu ochrony środowiska domowego przed zapachem wydzielanym przez grubsze sprawy załatwiane w kuwecie przez Małego Kota Denisa została zakupiona i ustawiona druga, kryta kuweta.

Wiadomym jest, że jeśli jakiś kot nie załatwia się tam gdzie powinien pierwsze co powinno mieć miejsce (oprócz wykluczenia przyczyn zdrowotnych) to uzupełnienie ilości kuwet o tyle, aby było ich: LICZBA KOTÓW + 1. Zaczęłam od wprowadzenia chociaż drugiej.
Drugą rzeczą, którą zwykle się robi, jest zmiana żwirku. Urwis załatwia się na zewnątrz jeśli tylko ma taką szansę. Być może nie odpowiada mu drewniany żwirek. Może woli mieć inny, bardziej podobny do piasku.
Najpierw jednak musiałam przestawić Małego na korzystanie z kuwety zamkniętej. Co się udało, o ile drzwiczki są otwarte (podwiązałam je tak, by nie opadały).
Dosypałam też do żwirku drewnianego w pierwszej kuwecie tego nowego.

Kolejnym etapem, będzie wymiana żwirku w "małej" (pierwszej) kuwecie na piaskowy. W dużej (tej nowej zamkniętej) też, bo wolałabym nie musieć dwóch różnych żwirków kupować.

Wyjazd planujemy we wrześniu. Co prawda już nie taki długi, ale można będzie przetestować, czy zmiany spowodowały oczekiwany rezultat. Nie jest to wielki problem i w zasadzie pilnowanie trybu dnia by wystarczyło, ale jeśli się ten tryb zmienia, wolałabym zabezpieczyć dom przed niechcianymi plamami...

Wydaje mi się jednak, że to za mało na taką pracę, więc jeśli ma ktoś z Was problem behawioralny z załatwianiem potrzeb fizjologicznych swojego kota i chciałby skorzystać z mojej pomocy lub zna kogoś kto by chciał to bardzo proszę o kontakt (abigail090(at)gmail.com).