Żaba została uroczyście zaniesiona do kuchni, a wypuszczona z paszczy Małego Kota poskakała idealnie w stronę wyjścia na ogród. Droga prowadziła przez mój pokój:
Urwis pomagał Małemu łapać żabę. Nie udało się i żaba wyszła na zewnątrz:
Schowała się pod butem, co wprowadziło Małego w konsternację.
Później żaba poszła sobie w deszcz. Mały dzielnie próbował za nią, ale taki prysznic, to nawet dla niego okazało się zbyt wiele.
Zrezygnowany wrócił pod dach.
Od tej pory Mały Kot spotyka się z żabą codziennie, bezpiecznie (dla żaby) przez płot. Potrafi stać pod tym płotem godzinę lub dłużej... ;). Ale wiadomo, że kotom czas płynie inaczej.
Ech, biedna żabka...
OdpowiedzUsuńA to spryciarz, że potrafił złapać
Musisz być z niego dumna :):):)
Proszę, proszę jaki z Małego Kota Naczelny Łowczy Podwórka :))
OdpowiedzUsuńz pewnością zaimponował Urwisowi odwagą i sprytem
OdpowiedzUsuńewcia - biedna ;) - świetnie sobie poradziła, a Mały nie zrobił jej krzywdy :D
OdpowiedzUsuńjagus161 - prawda? ;)
Nasze Zwierzaki - :)... Urwis nic mi nie powiedział...
Mały na ostatnim zdjęciu wygląda jak komandos wracający z akcji - te ciemne krechy pod oczami... ;)
OdpowiedzUsuńŻabie współczuję :)
pozdrawiam :)
Śliczny jest Mały, tak podobny do Milenki:)
OdpowiedzUsuń:)) Oni są wszyscy do siebie podobni bardzo :D...
OdpowiedzUsuń